18 weken

Gisteren alweer 18 weken. De tijd lijkt voorbij te vliegen deze zwangerschap.
Het leek alsof m'n zenuwen naar de achtergrond waren beland, totdat we hoorde dat onze eeneiige tweeling 10-15 procent kans maakt op het tweeling transfusie syndroom (tts is de afkorting. Meer info zie: http://www.fetusned.nl/patienten/ziektebeelden/tweelingen/tweeling-transfusie-syndroom ).
Ze delen de moederkoek. De kans is klein, maar met ons verleden denk je vaak het negatieve.
Elke 2 weken moet ik nu een echo in het zh om te kijken hoe het gaat met onze dochters (met 17 weken heb ik het tijdens de echo gevraagd of ze het geslacht van onze kindjes kon zien). Vruchtwater word gecheckt en ze worden opgemeten. Zolang dit goed gaat is er van tts geen sprake. De 20 weken echo moer in het LUMC. Mocht onze tweeling tts krijgen dan zal ik daar naar toe moeten voor de laserbehandeling. De echo word door hun gedaan omdat je dan al bekend bent bij hun.
Twee weken geleden in tranen de vk gebeld omdat ik zoveel angst heb. Mocht gelijk komen en heeft ze mij gerustgesteld door even de hartjes te laten zien. Ze zei tegen me dat ik altijd kon bellen. Ik zei toen dat het best een grote stap is om te bellen (ik schaam me dan toch ). Ze zei toen dat als ik dat niet zou beloven ik wekelijks een afspraak bij de receptioniste moet maken voor een echo. Dan staat de afspraak zonder me schuldig te voelen. Dus dat heb ik gedaan en elke week een echo geeft me voor nu veel meer rust.
Ben blij dat ik dit nu doe. Doordat er minder tijd tussen de echo's zit kan ik nu meer (proberen te) genieten!